Τρίτη 9 Δεκεμβρίου 2008

Riots

Τελικά χαιρομαι γιατί δεν είμαστε τόσο ηλίθιοι, όσο θέλουν να μας παρουσιάσουν. Το κοινωνικό σώμα της Ελλάδας είναι κάτι παραπάνω απο υγιές. Ειναι επικίνδυνο, για όσους προσπαθούν να καταπνίξουν τη φωνή του. Η γενικευμένη εξέγερση δεν μπορεί να φυμωθεί απο κανένα τηλεκατευθυνόμενο μέσο. Κι ας κλείνουν τα μάτια τους και τ΄αυτιά τους, όπως πάντα, τα Μ.Μ.Ε και οι καλοθρεμένοι, καλοβολεμένοι πολιτικοί. Κι ας προσπαθούν να τραγικοποιήσουν τα ξεσπάσματα βίας, θέτωντας αυτά στο επίκεντρο αντί για τις αιτίες προκαλούν τη πανταχού παρούσα, οργή και αντίδραση των νέων ανθρώπων για τις συνθήκες ζωής τους. Τρόμος στα πρόσωπα εκείνων που διαμορφώνουν και συντηρούν τον 1 στους πέντε Ελληνες κατώ του ορίου φτώχειας. Τρόμος, γιατί στις ηλικίες, 20-25, το ποσοστό ανεργίας είναι τεράστιο. Πανικός, γιατί συνειδητοποιούν όλοι αυτοί οι αηδιαστικοί τύποι, οτί αυτός που εκμεταλλεύονταν όλο αυτό το διάστημα, δεν έχει πλέον τίποτα να χάσει. Και το γεγονός παραμένει κύριοι. Οσο και να εθελοτυφλείτε, όσο και να προσπαθείτε να δείξετε σε άλλη κατεύθυνση, οι νεότεροι δεν παραμυθιάζονται. Οι μύθοι έχουν αποδομηθεί πλήρως. Και οι θεαματικοί και ενός κοινωνικού κράτους που δεν υπήρξε ποτέ. Είστε όμως τόσο ανατριχιαστικοί που στοχεύεται ακόμη κι αυτή την ώρα, στην ψηφοθηρία. Και τα πολυαγαπημένα στην Ελλάδα μέσα, στην θεαματικότητα. Η δύναμη της συνήθειας βλέπεις. Μόνο που καμιά φορά, εξοργίζει. Και ξεφεύγει απο τα όρια. Οχι όμως τυχαία, και όχι μόνο για τη βία της αστυνομίας. Καποιός προηγουμένως καταπάτησε και άλλα όρια, όχι αντίστοιχα ορατά βέβαια, για τους καλοταισμένους κυβερνήτες μας. Δεν υπάρχει κανενός είδους τυχαιότητα στα γεγονότα, κι ας παρουσιάζεται έτσι. Ακόμη και στη φωνή του αναρχικού, χρειάζεται να δίνουμε προσοχή. Και στου αντιεξουσιαστή. Και στου μαθητή. Και στου φοιτητή. Και στου εργαζόμενου. Τα αίτια της θλιβερής καταστασης μας είναι κονωνικοικονομικά. Και όποιος κάνει ακόμη το Κινέζο, ας αυτοεξοριστεί στην βίλλα του. Τα γεγονότα είναι ιστορικής σημασίας και δυστυχώς οι κύριοι που τα χειριζονται ή τα αναμεταδίδουν κατώτεροι των περιστάσεων. Κανείς δεν υποστηρίζει την καταστροφή. Καμιά φορά όμως, η γενικευμένη οργή και αγανάκτηση παίρνει μορφές που, κανένας, δεν μπορεί να προβλέψει. Και νομίζω οτι μια τέτοιας έκτασης αναταραχή, δεν τελειώνει με απλές αλλαγές προσώπων, ή ηγεσίας. Η αλλαγή, που είναι ομως απαραίτητη, πρέπει να ξεβολλέψει τους βολεμένους και να απομακρύνει τις ομάδες συμφερόντων, γεγονός που κάνει την εφαρμογή της να μοιάζει για ακόμη μια φορά, ουτοπική.

Πέμπτη 9 Οκτωβρίου 2008

ououou

Εφιάλτες προκάτ

Ωραία ωραία, μας πήρε δυο μηνάκια αλλά τα καταφέραμε να ξαναβρεθούμε..Ανάμεσα στις κρίσεις οικονομικές και προσωπικές, στις συγκυρίες τραγικές και ευτυχείς πετάγεται η αφελής ελπίδα που χρόνια παλεύουμε να σκοτώσουμε..Κι αυτή η φωνή που σε ρωτάει ποιος θα ήσουν χωρίς όλες αυτές τις άχρηστες πληροφορίες πότε θα σκάσει μου λες? Ωραία ωραία, προσδιορίσαμε την πηγή της μαλακισμένης μιζέριας μας. Προτεραιότητες τώρα σαν καλοί πρακτικοί ηλίθιοι που ήμαστε..Ένα, παγιδεύουμε και μαχαιρώνουμε στο ψαχνό την πουτάνα την ελπίδα που μας έχει φάει τη ζωή, δύο, χωρίζουμε το μουνί χωρίς δικαιολογία και τρία, πετάμε κινητό, υπολογιστή, ραδιόφωνο,σεσουάρ ,σίδερο, ηχεία τοστιέρα,φορτιστές παντός τύπου, mp3 player, και λοιπά gadgets από το παράθυρο. Και μετά? Τι μένει ρε μεγάλε? Οι θεαματικοί μύθοι ξεφούσκωσαν όπως ο σφίχτης μετά από ένα ζεστό μπανάκι, οι φίλοι απομακρύνονται μ΄ αυτό το ζεστό ύφος του τύπου "δεν σε αναγνωρίζω πραγματικά", και το μέσα αρχίζει και παίρνει το γνώριμο άρωμα της σκατίλας του έξω..Και τι μένει? Εγώ, τα ποδαράκια μου και κάτι μαγνητικά πεδία που όλο τα μπερδεύω.. Τώρα που όλα μοιάζουν πιο απλά είναι που δεν παίρνω πρέφα. Είναι μια καλή αρχή όπως και να το δεις μεγάλε. Κοιμισμένος η ξύπνιος, αλκοολικός ή χασικλής, ροκάς η τζόκεϊ, γύφτος ή γκλαμουράτος, οικολόγος η ωχαδερφιστής, πολιτικοποιημένος ή περιθωριοποιημένος, mainstream ή alternative, τυχοδιώκτης ή καβατζωμένος είναι κι αυτή μια λύση αρχηγέ..

Δευτέρα 7 Ιουλίου 2008

Κόλλημα

Παντως τόσο κολλημένο δεν σε περίμενα..Αλήθεια τώρα ρε μεγάλε, δεν ήσουνα έτσι εσύ, πως να σου πώ τώρα? Ησουνα άλλος τύπος..Εέξω καρδιά..Με το χαβαλέ σου, με τα κόλπα σου..Εσύ ρε? ε? Εσύ? Που δεν σε κράταγε άνθρωπος όταν ήθελες να βγείς να τα σπάσεις..Ολη η πόλη ρε είχε να το λέει ρε για σένα...Για τα γλέντια σου, τα κεράσματα σου, λέβεντης ήσουνα ρε..Ομορφόπαιδο..Ωραιος τύπος..Καλά εγώ αλλά και συ όμως? Α-ξε-πέ-ρα-στος σου λέ-ω.. Τι έχεις πάθει ρε? Ρε μίλα μου πες μου ρε, θα τρελαθώ ρε μίλα ρεΕΕΕ!




Γκου-γκούλ.

Τετάρτη 2 Ιουλίου 2008

A Great Poet



"The poet is a faker
Who’s so good at his act
He even fakes the pain
Of pain he feels in fact.

And those who read his words
Will feel in his writing
Neither of the pains he has
But just the one they’re missing.

And so around its track
This thing called the heart winds,
A little clockwork train
To entertain our minds."


Fernando Pessoa

Τρίτη 17 Ιουνίου 2008

Δευτέρα 16 Ιουνίου 2008

The strange Mr Crowley


Ποιος είναι επιτέλους αυτός ο μυστηριώδης τύπος, που φέρεται να έχει επηρεάσει βαθιά ολόκληρη την rock και metal σκηνή, και τον οποίο τραγουδά ο Ozzy, στο ομώνυμο κομμάτι του? Πρόκειται για τον βρετανό αποκρυφιστή, συγγραφέα, ποιητή, σκακιστή, ζωγράφο, αστρολόγο, μάγο αλλά και γιόγκι, Αleister Crowley. Και φαντάσου πως αυτές είναι μόνο μερικές από τις δραστηριότητες αυτής της αμφίσημης φυσιογνωμίας του προηγούμενου αιώνα, ομοϊδεάτες και πνευματικούς κληρονόμους του οποίου συναντάς εύκολα στο διαδίκτυο μέχρι και σήμερα. (lashtal.com)
Το ψευδώνυμο, ”The Beast”, που είναι ενδεικτικό της σκέψης της δράσης του, δεν προήλθε από συμμαθητές του στο σχολείο, όπως γίνεται συνήθως, αλλά από την ίδια του την μάνα, η οποία λέγεται ότι τον αποκαλούσε έτσι λόγω της μόνιμα και παράλογα επαναστατικής συμπεριφοράς από πολύ νεαρή ηλικία. Το συγκεκριμένο nickname φαίνεται ότι άρεσε πολύ και στον ίδιο τον Aleister(που σημαίνει Αλέξανδρος σε κέλτικες διαλέκτους), αφού το διατήρησε σε όλη τη διάρκεια της ζωής του. Ο “πιο κακός άνθρωπος στον κόσμο” ,όπως χαρακτηρίζεται από πολλούς, παρόλο που μεγάλωσε και σπούδασε σε μια άκρως συντηρητική Βικτωριανή Αγγλία, είχε από νωρίς πολύ έντονη σεξουαλική ζωή. Την εποχή, που οι βρετανικές αρχές συλλάμβαναν και καταδίκαζαν τον Ιρλανδό συγγραφέα, Oscar Wilde, λόγω της ομοφυλοφιλικής σεξουαλικής του δραστηριότητας, ο Crowley επιδίδεται στα πρώτα του “μαγικά” σεξουαλικά κόλπα , που περιλαμβάνουν πόρνες και ομοφυλοφιλικές σχέσεις( οπού υιοθετεί κυρίως παθητικούς ρόλους), ενώ παράλληλα χρησιμοποιεί αλκοόλ, χασίς, κοκαΐνη, οπιούχα και άλλα παραισθησιογόνα ναρκωτικά. Στα “Σόδομα” , ένα κεφάλαιο που αργότερα αφαιρέθηκε από το έργο του “The World’s Tragedy”, πλέκει το εγκώμιο των σεξουαλικών σχέσεων ανάμεσα στο ίδιο φύλο.
Την ίδια περίοδο μελετά αλχημιστές και μάγους, εισχωρώντας πιο βαθιά στον αποκρυφισμό και μυστικισμό, με αποτέλεσμα να προσχωρήσει στην τάξη της “Golden Dawn” όπου δημιουργεί φίλους και αντιπάλους. Απογοητευμένος, από τον καθοδηγητή του εκεί, θα στραφεί σύντομα προς τον βουδισμό, που θα τον οδηγήσει ,κατά την προσωπική του μαρτυρία, (μετά από πολύ γιόγκα μάλλον), σε διαφορετικού επιπέδου πνευματικές εμπειρίες. Η σημαντικότερη και πιο καθοριστική από αυτές, είναι εκείνη της αναφερόμενης συνάντησης του με την Αιγυπτιακή θεότητα “Horus”, που θα οδηγήσει τον Crowley στην ίδρυση της θρησκευτικής του φιλοσοφίας “Thelema” και στην συγγραφή του σημαντικότερου έργου του “The Book of law”, το όποιο στην ουσία, όπως υποστηρίζει ο ίδιος, του υπαγορεύτηκε από τον “Horus”. Κάπως έτσι” την ακούει”, ο ήδη αρκετά επαρμένος Aleister, προφήτης και μπαίνει για τα καλά στο πετσί του ρόλου, ιδρύοντας το μοναστήρι των “Thelema” , όπου διδάσκει την φιλοσοφία του και επιδίδεται σε τελετές σεξουαλικής μαγείας. Εξ’ άλλου η καλύτερη ώρα για προσευχή, σύμφωνα με τον αυτοαποκαλούμενο προφήτη, είναι η ώρα του οργασμού… Αυτός ο κατά τα άλλα “’άγιος” άνθρωπος υπήρξε ακόμη, ρατσιστής (αποκαλεί τους Ιταλούς-niggers όσο μένει εκεί), και σεξιστής (αφού θεωρεί τις γυναίκες κατώτερο είδος, και ανίκανες να συλλάβουν το έργο του).
Ο κατάλογος με τις επιρροές του “πιο κακού ανθρώπου στο κόσμο” στην σύγχρονη μουσική κουλτούρα είναι πραγματικά ατέλειωτος. Αναφέρω μόνο μερικές από αυτές. Οι Beatles τον περιλαμβάνουν, στο πιο διάσημο ίσως, εξώφυλλο δίσκου τους, Sgt. Pepper's Lonely Hearts Club Band. O Bowie, τον αναφέρει στο τραγούδι του “Quicksand” από τον δίσκο Hunky Dory.Οι “Manic street preachers” τον περιλαμβάνουν στο clip τους για το κομμάτι “You love us”.Ακόμη και οι Coral, (μας δουλεύεις τώρα)αναφέρονται στα ημερολόγια του στο τραγούδι “Liezah”. Στα heavy metal συγκροτήματα η επιρροή του φαίνεται να είναι ακόμη πιο έντονη. Ο Οzborn γράφει το κομμάτι “Mr Crowley”, ενώ η “Ministry” χρησιμοποιούν τη φωνή του, σαμπλαρισμένη, στο κομμάτι “Golden Dawn”. Oι “Iron Maiden” επίσης, καθώς ο front man τους, Dickinson, φαίνεται να είναι οπαδός του μυστικισμού. Ο αγαπημένος “Marilyn Manson” που δεν θα μπορούσε με τίποτα να λείψει από τη συγκεκριμένη λίστα, αναφέρεται μοναστήρι των ” Thelema” στο δίσκο του “Antichrist Superstar”. Oι “Tool” φαίνεται να είναι βαθιά επηρεασμένοι από το έργο του, όπως φαίνεται στο άλμπουμ τους “Laterlaus”, ενώ δεν χρειάζεται καν ν’ αναφέρω τα σκανδιναβικά death και gothic συγκροτήματα που σε περιπτώσεις παίρνουν ακόμη και τ’ όνομα τους από γραπτά του Αleister. Ο Mick Jagger εμπνέεται από αυτόν, για να συνθέσει το soundtrack της ταινίας “Invocation of my demon brother”. O κιθαρίστας των μυθικών “Led Zeppelin”, Jimmy Page, αγοράζει το σπίτι του Crowley (στο οποίο γίνονταν οι τελετές), το οποίο και διατηρεί μέχρι το 1992. Λέγεται ότι και ο ίδιος o Page, ασχολήθηκε με τον αποκρυφισμό. O άνθρωπος, εξάλλου, στο εξώφυλλο του τέταρτου τους album, είναι ο Aleister. Αλλά και ο κιθαρίστας των Peppers John Fruciante, αντλεί τη θεματολογία του προσωπικού του δίσκου, από το συγκεκριμένο τύπο. Τι διάλο του βρίσκουν ολοι αυτοί, θα σε γελάσω...
Δεν θα περίμενες ποτέ φαντάζομαι, ότι ο αγαπημένος αντίπαλος του Crowley στο σκάκι, καθώς και κοντινός του φίλος, θα ήταν ο γνωστός Πορτογάλος ποιητής Φερνάντο Πεσσόα. Κι όμως. Ο συγγραφέας του “ Αναρχικού τραπεζίτη”, o ομοφυλόφιλος καλλιτέχνης με τα 72 πρόσωπα(ετερώνυμα όπως τα αποκαλούσε ο ίδιος), φέρεται να βοήθησε τον Aleister, στην αυτοκτονία που ο δεύτερος σκηνοθέτησε, για ξεφύγει από κάποιον πιεστικό εραστή του. Υπάρχει σχετικό μυθιστόρημα που δεν πρόλαβε να ολοκληρώσει ο Πεσσόα, αλλά και σχετική αλληλογραφία μεταξύ των δύο, ζήτημα που βρίσκεται στην επικαιρότητα, αφού αποτελεί αιτία διαμάχης μεταξύ Βρετανίας και Πορτογαλίας, για την δημοσίευση ή μη των γραμμάτων και των ημερολογίων του Πορτογάλου ποιητή. Όπως φαίνεται, και ο ίδιος Πορτογάλος ”μοντερνιστής” , επέδειξε ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τον αποκρυφισμό και τα μεταφυσικά.
Ενδιαφέρον έχει και η μυθολογία γύρω από το θάνατο του παράξενου κου Crowley. Λέγεται ότι ο γιατρός που παρακολουθούσε το “Θηρίο” στα τελευταία του, αρνήθηκε να χορηγήσει στον ασυνήθιστο ασθενή του, παραπάνω όπιο, γεγονός που εξόργισε τον Crowley τόσο που τον καταράστηκε. Ο γιατρός λέγεται ότι πέθανε 24 ώρες μετά τον ασθενή του. Κάποιοι υποστηρίζουν ότι ο Aleister Crowley, ενέπνευσε τον σατανισμό στη Βρετανία ενώ υπάρχουν ενδείξεις ότι κατείχε υψηλόβαθμη θέση σε Μασονική Στοά. Κυριολεκτικά, τρομερός τύπος…

Τετάρτη 11 Ιουνίου 2008

Foo-led Fighters

Kαι δεν ντρέπομαι να σου πώ πως τη πάτησα πάλι, αφού την έκανα την μαλακία να πάω στην συναυλία των foo fighters sto Wembley arena. θα μου πείς πάλι καλά που ήταν στο συγκεκριμένο γηπεδάκι, και δεν αναγκάστηκες να δείς από κοντά τον band mate του Kurt, σε κατάσταση απόλυτου rock star, που μόλις ξεπήδησε από διαφημιστικό spot του Mtv Hits..(ξέρεις απ΄αυτά που κανείς δεν λερώνεται ποτέ, τα δόντια κάτασπρα, τα χαμόγελα τέλεια, η εικόνα αψεγάδιαστη και τα βυζιά να κοιτούν ψηλά με περηφάνια την κολλεγιακή μπαντα να παίζει τα ξεσηκωτικά ποπ-ροκ reefs) Λεβεντομαλάκας βέβαια, ήμουν πάντα, παρ΄όλα αυτά, χρόνια είχα να νιώσω τόσο χαζός. Τη μουσική τους τώρα πως να τη σχολιάσω, αφού αυτό που ακουγόταν έμοιαζε με κάτι, σίγουρα όμως δεν ήταν και πόλυ συγκεκριμένο. Βοήθησε σ' αυτό και η θέση που είχαμε, (μυρμίγκι τον έβλεπα τον Dave-και πάλι καλά αν κρίνω απο τις εικόνες στο video wall), όπου το feedback-αυτό που έπαιζαν τα πίσω ηχεία-μ΄'αυτο που έπαιζαν τα μπροστινά είχε γίνει ενα πανέμορφο, σκατό. Είχαμε και μια φίλη στην παρέα, η οποία (εδώ καταλαβαίνεις και την ουσία των FF) τις έκοβε όταν ο Groll πλησίαζε, μέσω μιας πασαρέλας που είχε στηθεί ειδικά γι΄αυτό. (βλέπε U2) Ο κυρίαρχος προβληματισμός πάντως μεσ΄στο κλούβιο μου κεφάλι, απο την ώρα που μπήκα στο γήπεδο μέχρι να φύγω, παρέμενε ο ίδιος. Πως γίνεται ρε πούστη ένας (πολύ καλός ροκ) drummer που την είδε front man να γεμίzει το Wembley.. Μιλάμε τώρα για κόσμο και λαό, που άλλα, συγκροτήματα με ουσία όχι μαλακίες, ούτε θα μπορούσαν να ονειρευτούν.(Παίζει βέβαια και το καλύτερο MTV unplugged ever, που ηρωωποιεί, απο μόνο του, όλες τις φάτσες που περιέχει) Το θέαμα φίλε μου, που λέει κι ο Guy, το θέαμα που λύνει και δένει και μας αναγκάζει όλους να χοροπηδάμε στους ρυθμούς που επιλέγει.. US and A είναι η απάντηση, αφού μόνο εκεί παράγονται τόσο τέλειες εικόνες, εκεί γίνονται τα καλύτερα κόλπα. Και συγκινούν μεγάλε μου, να ξέρεις, απευθύνονται στον πυρήνα της απύθμενης βλακείας μας. Η θλιβερή εικόνα μιλά απο μόνη της, όταν βλέπεις 20χρονες αγγλιδούλες να τρέχουν πάνω-κάτω στις κερκίδες του τεράστιου γηπέδου εκτασιασμένες, γιατί επιτέλους αντικρύζουν κατάματα την υπόσχεση για το όνειρο.. Ηοlly-wood σου λέω, Χολυγούντ rocks.....

"Ηere we are now, entertain us,
I feel stupid and contagious..."

ARMATURA

Περπατούσα την Αιόλου και έψαχνα να σου αγοράσω πανοπλία ρε Σήφη...
Τη χρειάζεσαι! Έμαθα απο έγκυρες κρατικές πηγές πως όποιος δεν έχει εξοπλιστεί αναλόγως μέχρι το Σεπτέμβριο του 2008, θα τον στέλνουν στη Σπιναλόγκα να σαπίσει..
Σκέφτηκα πως θα σου ταίριαζε ένας μπρούτζινος γυαλιστερός θώρακας με ασορτί επωμίδες.

Έτσι δε θα μπορεί κανείς να σε αγγίξει...Φάιναλι το κράτος κάνει κάτι και για μας! Έτσι θα γίνεις άτρωτος, Έλληνας βαρβάτος και μάγκας!Σαν τον Αιμιλιανό, μόνο που εσύ τα πέρασες τα 27...Κουφάλα!!!και χωρίς πανοπλία άντεξες!

"Με λόγια, με φυσιογνωμία, και με τρόπους
μια εξαίρετη θα κάμω πανοπλία·
και θ’ αντικρύζω έτσι τους κακούς ανθρώπους
χωρίς να έχω φόβον ή αδυναμία.

Θα θέλουν να με βλάψουν. Aλλά δεν θα ξέρει
κανείς απ’ όσους θα με πλησιάζουν
πού κείνται η πληγές μου, τα τρωτά μου μέρη,
κάτω από τα ψεύδη που θα με σκεπάζουν.—

Pήματα της καυχήσεως του Aιμιλιανού Μονάη.
Άραγε νάκαμε ποτέ την πανοπλία αυτή;
Εν πάση περιπτώσει, δεν την φόρεσε πολύ.
Είκοσι επτά χρονώ, στην Σικελία πέθανε."

Δευτέρα 9 Ιουνίου 2008

Le Rat


Οπως άλλωστε και ο κάθε Σίφης, έτσι και συ έχεις την εντύπωση ότι τα κατάλαβες όλα όταν είδες τον ποντικό του notorious γκραφιτά Bangsy να σου μαθαίνει για τέχνη, ενώ περπατάς αμέριμνος στους δρόμους του Λονδίνου. Σε σόκαρε τότε ή τουλάχιστον έτσι μου είπες, προκειμένου να χρησιμοποιήσεις κάποιο απο τα στένσιλ του στο προφίλ σου στο facebook..Αυτό όμως που κανείς δεν γνώριζε ως τώρα εκτός απο το πρόσωπο του, που ακόμη δεν έχει αποκαλυφθεί είναι το γεγονός ότι ο συγκεκριμένος street artist εμπνεύστηκε και ακολούθησε το δρόμο που άνοιξε ο λιγότερο γνωστός αλλα οχι λιγοτερο σημαντικός Γάλλος γκραφιτάς, Blek Le Rat. Στην ανεπίσημη αυτοβιογραφία του ίδιου του Bangsy, (η οποία θα κυκλοφορήσει μεσα στον επόμενο μήνα στην Αγγλία), ο καλλιτέχνης τρομοκράτης χαρακτηρίζει τον Le Rat ως πνευματικό του πατέρα αφού όπως δηλώνει ο ίδιος "..κάθε φορα που νόμιζα οτι έφτιαχνα κάτι πρωτότυπο, ανακάλυπτα οτι ο Blek Le Rat είχε κάνει το ίδιο είκοσι χρόνια νωρίτερα.." Τίποτα εξ΄άλλου σ΄ αυτή τη ζωή δεν είναι τυχαίο αφού ο Le Rat είναι ο πρώτος street artist που ανέδειξε το stencil αφού μέχρι τότε, οσο περίεργο κι αν σου φαίνεται, το υποτιμούσαν γιατί ήταν το πιο εύκολο είδος γκραφίτι..(άκου να δείς) Σκέφτηκε λοιπόν ο δαιμόνιος Γάλλος να μεγαλώσει το μέχρι τότε μικρο stencil, να το φτάσει σε ανθρώπινο μέγεθος και να το χρησιμοποιήσει για να στοιχειώσει το Παρίσι των 80΄s. Και όντως, τα φαντάσματα της πόλης που ζωγράφισε ο Le Blek απλώθηκαν, και μαζί τους το κοινωνικό σχόλιο με το ιδιαίτερα σαρκαστικό ύφος του καλλιτέχνη. Το πρώτο του "χτύπημα" έγινε στο μετρό του Παρισιού, οπού ξαφνικά άρχισαν να εμφανίζονται φιγούρες ποντικών, οι οποίες πλήθαιναν με ρυθμούς πανούκλας χωρίς έτσι, ν΄αφήνουν περιθώριο σε οποιονδήποτε περαστικό, να τις αγνοήσει. Μοναδική ένδειξη για τα μυστηριώδη stencils το όνομα Βlek Le Rat. Οταν τον ρώτησαν ΄"γιατί ποντίκια?" ο καλλιτέχνης απαντησε "επειδή είναι τα μοναδικά άγρια ζώα της πόλης.." Οταν το Παρίσι γέμισε σειρά είχαν η Τoulouse, η Lyon και η Marseille. Αρκεί να σου πω οτι ο συγκεκριμένος τύπος είναι σήμερα 56 χρονών(!!!) και το αληθινό του ονοματάκι είναι Xavier Perou.Το μάθαμε οταν τον συνέλλαβαν για πρώτη φορά, το 1991. To Blek Le Rat προκύπτει απο τον γνωστό ήρωα κόμικ Μπλεκ (λίγο vintage σένα μάλλον) και άπο το αναποδογύρισμα των γραμμάτων του art σε rat..Καλό. Το περίεργο είναι οτι οι δυό τους δεν έχουν γνωριστεί ποτέ αφού ο φίλος Bangsy δεν λέει να ξεπεράσει το κόλλημα της ανωνυμίας, που έτσι κι αλλιώς κάλα του΄χει κάτσει..(Copyright is for losers?) Η συμβουλή τι Blek Le Rat πάντως για το που διάλο θα βρούμε τον Bangsy έχει ενδιαφέρον. " Το μέρος για να βρείς έναν street artist είναι μπροστά στα έργα του αφού κανείς γκραφιτάς δεν αντιστέκεται στο πειρασμό ώστε να μην επιστρέψει μπροστά στην τέχνη του", λέει ο Le Rat.Γιάυτόν, κανένας street artist δεν μπορεί ν΄αποχωριστεί τα έργα του αφού τα νιώθει σαν κομμάτια του. Η ιστορία του Γάλλου καλλιτέχνη αποκτά ακόμα μεγαλύτερο ενδιαφέρον όταν ο Αγγλος δημοσιογράφος τον ρωτά αν τον ενοχλεί το γεγονός οτι ο Bangsy "έκλεψε" κάποια απο τα σχέδια του. Η απάντηση του Le Rat αφοπλιστική. "Oχι μόνο δεν ενοχλούμαι άλλα θεωρώ οτι τα πήγε ενα βήμα παραπέρα και πως αν δεν ήταν αυτός δεν θα με ήξερε κανείς.." θα πει.Ο Xavier Peyroux σπούδασε αρχιτέκτονας(πριν γίνει γκραφιτάς) επειδή,όπως δηλώνει, πήγε σ΄ ένα μέντιουμ μικρός και του είπε οτι θ΄ασχολιόταν με κάτι που είχε να κάνει με τοίχους.. Μέσα έπεσε. Το ξέρω πως θα ξενερώσεις λίγο αλλά ο Blek Le Rat όπως και κάθε Γάλλος στην ηλικία του, που ¨σέβεται¨τον ευατό του (λέμε τωρα), ψηφίζει Σαρκοζί, και επίσης δεν θεωρεί την δράση του (ως γκραφιτάς) επαναστατική.. Περίεργα πράγματα Αντώωνη..

Πέμπτη 5 Ιουνίου 2008

Miss you

Οι rοcκ ήρωες στην Ελλάδα πεθαίνουν στα 56 και όχι στα 26.. Τουλάχιστον πέρασε καλά ο παλλικαράς. Bon Voyage Νικ....

Σάββατο 31 Μαΐου 2008

Γιατί τον Στέφανο ρε, γιατί?

Μετά την σοβαρή κρίση αισθητικής που πέρασε το φιλαράκι μου είχε τη φαεινή ιδέα να πάρει συνέντευξη από τον πιο πονεμένο σύγχρονο Ελληνα καλλιτέχνη. Λεπτομέρειες για την συνέντευξη δεν μπορώ να σας δώσω αφού το κείμενο θα δημοσιευτεί σε περιοδικό τεράστιας κυκλοφορίας και ομορφιάς όπως συνηθίζεται σ΄ αυτές τις περιπτώσεις, όμως ένα θα σας πώ, ο Ελληνας Bon Jovi με συγκίνησε όντως. Ποτέ μου δεν κατάλαβα πως είναι δυνατόν σ΄ αυτό το καθεστώς βλακείας που επικρατεί όπου πετάγονται άπο παντού ηλίθιοι τύποι και καλά καλλιτέχνες, ξέρεις τώρα, με ύφος και βυζιά και κόκα-κόλπα, τι έφταιξε ένας Στέφανος, ή καλύτερα μόνο ένας Στέφανος και τον πετροβόλησαν δεόντως κάτι παράξενοι τύποι που αυτοχρίστηκαν εξαγνιστές, και που άπο τότε δεν υπάρχει περίπτωση να μην τρώμε στη μάπα το ηλίθιο ύφος τους, αυτό του Ρωμαιοκαθολικού παπά που ιεροεξετάζει τους απανταχού αμαρτωλούς.. Kαι τι έκανε ο άνθρωπος? Γάμησε? Και? Οχι ρε φίλε, ήρθε η ώρα ν΄αντιδράσουμε, να επαναθτατήθουμε που λέει και ο Σιφς, και ποιος καλύτερος λόγος από το να στηρίξουμε τον πιο μαλλιαρό Ελληνα καλλιτέχνη..Τυπώστε μπλουζάκια γράψτε στα blogs,στείλτε sms παντού, βγείτε στο δρόμο και φωνάξτε μ΄ όλη τη γαμημένη οργή που κρύβετε, Στέφανος COME HOME, we your fans worship YOU!!! Ας κάνουμε τον Στέφανο πάλι νούμερο ένα..Το αξίζει. Κοίτα!!!

Κυριακή 25 Μαΐου 2008

Νεάτερταλ

Αλαλαλανταλουμ.."Που πάμε ρε μεγάλε,που πάμε ρεεε?" φώναξε ο ερωτευμένος μαλάκας που άρχισε τα υπαρξιακά στα τριάντα, με άφορμή την έθνική μας αποτυχία... "Δε ξέρω γω ρε αρχηγέ μου",του λέω,"μπορείς όμως να γράψεις κάνα σχετικό αρθράκι στη στήλη σου στο πλέι-μπόι,επι τη ευκαιρία.." Τι ήθελα και το'πα το πήρε σοβαρά ο ηλίθιος. Του άρεσε ο καινούριος ρόλος μου φαίνεται. Και Τεκεμπάρα και ΤάκιΤσαν μάζι ο Σίφς."Δεν αντέχω άλλο αυτή τη βλαχιά γύρω μου" έγραψε μεταξυ άλλων ηλιθιοτήτων.. Νεάτερταλ. Δεν είμαι καλά. Θ'αγοράσω καρό πουκάμισο.

Σάββατο 24 Μαΐου 2008

Αμε το διάολο...

Και ξαφνικά όλα άλλαξαν..Πάει ο Σίφηζ που ξέραμε, και γώ και ο Τάκης και όλοι.Αλλος άνθρωπος σου λέω απο τη μέρα που μπήκε στη ζωή του εκείνη. Γύρισε στο σπίτι ακόμα πιο χλωμός απ΄ότι συνήθως, με το κλασσικό του παραπονιάρικο ύφος τύπου- ψαγμένος-cool- μαλάκας, έλαφρως αλλαγμένο, και μου ανήγγειλε τα ευχάριστα. Και επειδή δεν καταλάβα Xριστό απ΄ότι έλεγε, η φάση σοβάρεψε.Κάπου ανάμεσα στα τραυλίσματα του επιασα και τ' ονοματάκι της λεγάμενης. Μαιρούλα. Γνωριστήκαν στο παρτάκι που είχε στηθεί μπας και βρεθεί κανας φραγκάτος και καλά ζωόφιλος καραγκιόζης και δώσει τίποτα για να σώσει τα γλοιώδη καθυστερημένα ερπετά. Καταλαβαίνεις τώρα οτι δεν υπήρχε καλύτερο σκηνικό για να ζήσει το φιλαράκι μου τη ροματζάδα του. Ξερνάω μόνο.. Ευαισθητοποίηση και ηλίθιοι ζωόφιλοι να φαθώνονται με φόντο χελωνονιτζάκια σε ριπλει. Ηταν σίγουρα έρωτας με την πρώτη ματιά. Αν πιστέψουμε την ιστορία πανέμορφου φίλου μου , όλα έγιναν μέσα σε λίγα λεπτά.Νεάτερταλ. "Γεια, τι γίνεται εχω και blok". Θολούρες και τέτοια παπάρια. Πάντως ο δικός μου έτρεμε ακόμα απο τη συγκίνηση όταν γύρισε sπίτι. Αχ αυτός ο έρωτας.. Ηταν που ήταν παραπληγικός μαλάκας, και ερωτευμένος τώρα, τη γαμήσαμε, σκέφτηκα.. Και όντως. Επιασε ο Σίφς το μπουζούκι και δε μ΄έσωζε πια, ούτε ο μεγάλος Βασίλης Παπακωσταντίνου με τις απόκοσμες κορόνες του. Νεάτερταλ. Πάω να δω Γιουριβιζιο, κομπινΕσιο ΣΟΥ λέω...

Πέμπτη 22 Μαΐου 2008

Τετάρτη 21 Μαΐου 2008

Επιτέλουθ

Τι έπιτελους ρε βλάκα που μια δούλεια σωστά δεν μπορείς να κάνεις;;; Α, ναι θυμάμαι τώρα ο Σίφης, ο Σίφηζ, αυτός ο λεβεντάκος με τις καλές ιδέες και τα πολλά Pr... Ιδεαλιστής απο μικρός τον θυμάσαι. Αύτος που χλεύαζε τους πάντες με τον δικό του, τον πιο ηλίθιο κυνικό τρόπο.. Ρε το Σίφη..Εγινε και blogger, κολπατζής ο Σιφς. Είχε πολλά να πεί βλεπς κι αυτός. Βρήκε και καλή δουλειά μετά έμαθα, έγινε αρθρογλάφκος και σοβαρός ε , καλοπληρωμένος. Κοκκαλιάρης, κακομούτσουνος, με μια κιτρινίλα έντονη που σε τύφλωνε, μ΄αυτό το αραιό μαλλί που δεν λέει να πέσει , μακρύ κούτελο, περίεργο σαγόνι που γέρνει λίγο προς τα δεξιά, δεινός μπουζουκέρ, υπήρξε και μοντέλο για παράξενα αδιάβροχα μπουφάν... Κι όμωζ εσύ κοροιδεύεις τώρα αλλα αυτός γαμούσε πιο πολύ απ΄όλους στη παρέα, μέχρι που έσκασε η Μαιρούλα.. Τι ιστορία και αυτή, τι έρωτας , τι αγάπη, τι σκατά να πρωτοπείς γι΄αυτούς τους δυο. Ολα ξεκίνησαν 67 μήνες πριν, όταν αυτό το πολυτάλαντο έκτρωμα άρχισε να δουλεύει σε εναν οργανισμό για την πρόληψη και τη θεραπεία της ανιάτης ασθένειας, sissy turtle , που θέριζε απο τότε φαντάσου εκατομμύρια χερσαίες χελώνες...