Foo-led Fighters

Kαι δεν ντρέπομαι να σου πώ πως τη πάτησα πάλι, αφού την έκανα την μαλακία να πάω στην συναυλία των foo fighters sto Wembley arena. θα μου πείς πάλι καλά που ήταν στο συγκεκριμένο γηπεδάκι, και δεν αναγκάστηκες να δείς από κοντά τον band mate του Kurt, σε κατάσταση απόλυτου rock star, που μόλις ξεπήδησε από διαφημιστικό spot του Mtv Hits..(ξέρεις απ΄αυτά που κανείς δεν λερώνεται ποτέ, τα δόντια κάτασπρα, τα χαμόγελα τέλεια, η εικόνα αψεγάδιαστη και τα βυζιά να κοιτούν ψηλά με περηφάνια την κολλεγιακή μπαντα να παίζει τα ξεσηκωτικά ποπ-ροκ reefs) Λεβεντομαλάκας βέβαια, ήμουν πάντα, παρ΄όλα αυτά, χρόνια είχα να νιώσω τόσο χαζός. Τη μουσική τους τώρα πως να τη σχολιάσω, αφού αυτό που ακουγόταν έμοιαζε με κάτι, σίγουρα όμως δεν ήταν και πόλυ συγκεκριμένο. Βοήθησε σ' αυτό και η θέση που είχαμε, (μυρμίγκι τον έβλεπα τον Dave-και πάλι καλά αν κρίνω απο τις εικόνες στο video wall), όπου το feedback-αυτό που έπαιζαν τα πίσω ηχεία-μ΄'αυτο που έπαιζαν τα μπροστινά είχε γίνει ενα πανέμορφο, σκατό. Είχαμε και μια φίλη στην παρέα, η οποία (εδώ καταλαβαίνεις και την ουσία των FF) τις έκοβε όταν ο Groll πλησίαζε, μέσω μιας πασαρέλας που είχε στηθεί ειδικά γι΄αυτό. (βλέπε U2) Ο κυρίαρχος προβληματισμός πάντως μεσ΄στο κλούβιο μου κεφάλι, απο την ώρα που μπήκα στο γήπεδο μέχρι να φύγω, παρέμενε ο ίδιος. Πως γίνεται ρε πούστη ένας (πολύ καλός ροκ) drummer που την είδε front man να γεμίzει το Wembley.. Μιλάμε τώρα για κόσμο και λαό, που άλλα, συγκροτήματα με ουσία όχι μαλακίες, ούτε θα μπορούσαν να ονειρευτούν.(Παίζει βέβαια και το καλύτερο MTV unplugged ever, που ηρωωποιεί, απο μόνο του, όλες τις φάτσες που περιέχει) Το θέαμα φίλε μου, που λέει κι ο Guy, το θέαμα που λύνει και δένει και μας αναγκάζει όλους να χοροπηδάμε στους ρυθμούς που επιλέγει.. US and A είναι η απάντηση, αφού μόνο εκεί παράγονται τόσο τέλειες εικόνες, εκεί γίνονται τα καλύτερα κόλπα. Και συγκινούν μεγάλε μου, να ξέρεις, απευθύνονται στον πυρήνα της απύθμενης βλακείας μας. Η θλιβερή εικόνα μιλά απο μόνη της, όταν βλέπεις 20χρονες αγγλιδούλες να τρέχουν πάνω-κάτω στις κερκίδες του τεράστιου γηπέδου εκτασιασμένες, γιατί επιτέλους αντικρύζουν κατάματα την υπόσχεση για το όνειρο.. Ηοlly-wood σου λέω, Χολυγούντ rocks.....

"Ηere we are now, entertain us,
I feel stupid and contagious..."