Μουσική θυμάσαι ε?

The strange Mr Crowley

Ποιος είναι επιτέλους αυτός ο μυστηριώδης τύπος, που φέρεται να έχει επηρεάσει βαθιά ολόκληρη την rock και metal σκηνή, και τον οποίο τραγουδά ο Ozzy, στο ομώνυμο κομμάτι του? Πρόκειται για τον βρετανό αποκρυφιστή, συγγραφέα, ποιητή, σκακιστή, ζωγράφο, αστρολόγο, μάγο αλλά και γιόγκι, Αleister Crowley. Και φαντάσου πως αυτές είναι μόνο μερικές από τις δραστηριότητες αυτής της αμφίσημης φυσιογνωμίας του προηγούμενου αιώνα, ομοϊδεάτες και πνευματικούς κληρονόμους του οποίου συναντάς εύκολα στο διαδίκτυο μέχρι και σήμερα. (lashtal.com)
Το ψευδώνυμο, ”The Beast”, που είναι ενδεικτικό της σκέψης της δράσης του, δεν προήλθε από συμμαθητές του στο σχολείο, όπως γίνεται συνήθως, αλλά από την ίδια του την μάνα, η οποία λέγεται ότι τον αποκαλούσε έτσι λόγω της μόνιμα και παράλογα επαναστατικής συμπεριφοράς από πολύ νεαρή ηλικία. Το συγκεκριμένο nickname φαίνεται ότι άρεσε πολύ και στον ίδιο τον Aleister(που σημαίνει Αλέξανδρος σε κέλτικες διαλέκτους), αφού το διατήρησε σε όλη τη διάρκεια της ζωής του. Ο “πιο κακός άνθρωπος στον κόσμο” ,όπως χαρακτηρίζεται από πολλούς, παρόλο που μεγάλωσε και σπούδασε σε μια άκρως συντηρητική Βικτωριανή Αγγλία, είχε από νωρίς πολύ έντονη σεξουαλική ζωή. Την εποχή, που οι βρετανικές αρχές συλλάμβαναν και καταδίκαζαν τον Ιρλανδό συγγραφέα, Oscar Wilde, λόγω της ομοφυλοφιλικής σεξουαλικής του δραστηριότητας, ο Crowley επιδίδεται στα πρώτα του “μαγικά” σεξουαλικά κόλπα , που περιλαμβάνουν πόρνες και ομοφυλοφιλικές σχέσεις( οπού υιοθετεί κυρίως παθητικούς ρόλους), ενώ παράλληλα χρησιμοποιεί αλκοόλ, χασίς, κοκαΐνη, οπιούχα και άλλα παραισθησιογόνα ναρκωτικά. Στα “Σόδομα” , ένα κεφάλαιο που αργότερα αφαιρέθηκε από το έργο του “The World’s Tragedy”, πλέκει το εγκώμιο των σεξουαλικών σχέσεων ανάμεσα στο ίδιο φύλο.
Την ίδια περίοδο μελετά αλχημιστές και μάγους, εισχωρώντας πιο βαθιά στον αποκρυφισμό και μυστικισμό, με αποτέλεσμα να προσχωρήσει στην τάξη της “Golden Dawn” όπου δημιουργεί φίλους και αντιπάλους. Απογοητευμένος, από τον καθοδηγητή του εκεί, θα στραφεί σύντομα προς τον βουδισμό, που θα τον οδηγήσει ,κατά την προσωπική του μαρτυρία, (μετά από πολύ γιόγκα μάλλον), σε διαφορετικού επιπέδου πνευματικές εμπειρίες. Η σημαντικότερη και πιο καθοριστική από αυτές, είναι εκείνη της αναφερόμενης συνάντησης του με την Αιγυπτιακή θεότητα “Horus”, που θα οδηγήσει τον Crowley στην ίδρυση της θρησκευτικής του φιλοσοφίας “Thelema” και στην συγγραφή του σημαντικότερου έργου του “The Book of law”, το όποιο στην ουσία, όπως υποστηρίζει ο ίδιος, του υπαγορεύτηκε από τον “Horus”. Κάπως έτσι” την ακούει”, ο ήδη αρκετά επαρμένος Aleister, προφήτης και μπαίνει για τα καλά στο πετσί του ρόλου, ιδρύοντας το μοναστήρι των “Thelema” , όπου διδάσκει την φιλοσοφία του και επιδίδεται σε τελετές σεξουαλικής μαγείας. Εξ’ άλλου η καλύτερη ώρα για προσευχή, σύμφωνα με τον αυτοαποκαλούμενο προφήτη, είναι η ώρα του οργασμού… Αυτός ο κατά τα άλλα “’άγιος” άνθρωπος υπήρξε ακόμη, ρατσιστής (αποκαλεί τους Ιταλούς-niggers όσο μένει εκεί), και σεξιστής (αφού θεωρεί τις γυναίκες κατώτερο είδος, και ανίκανες να συλλάβουν το έργο του).
Ο κατάλογος με τις επιρροές του “πιο κακού ανθρώπου στο κόσμο” στην σύγχρονη μουσική κουλτούρα είναι πραγματικά ατέλειωτος. Αναφέρω μόνο μερικές από αυτές. Οι Beatles τον περιλαμβάνουν, στο πιο διάσημο ίσως, εξώφυλλο δίσκου τους, Sgt. Pepper's Lonely Hearts Club Band. O Bowie, τον αναφέρει στο τραγούδι του “Quicksand” από τον δίσκο Hunky Dory.Οι “Manic street preachers” τον περιλαμβάνουν στο clip τους για το κομμάτι “You love us”.Ακόμη και οι Coral, (μας δουλεύεις τώρα)αναφέρονται στα ημερολόγια του στο τραγούδι “Liezah”. Στα heavy metal συγκροτήματα η επιρροή του φαίνεται να είναι ακόμη πιο έντονη. Ο Οzborn γράφει το κομμάτι “Mr Crowley”, ενώ η “Ministry” χρησιμοποιούν τη φωνή του, σαμπλαρισμένη, στο κομμάτι “Golden Dawn”. Oι “Iron Maiden” επίσης, καθώς ο front man τους, Dickinson, φαίνεται να είναι οπαδός του μυστικισμού. Ο αγαπημένος “Marilyn Manson” που δεν θα μπορούσε με τίποτα να λείψει από τη συγκεκριμένη λίστα, αναφέρεται μοναστήρι των ” Thelema” στο δίσκο του “Antichrist Superstar”. Oι “Tool” φαίνεται να είναι βαθιά επηρεασμένοι από το έργο του, όπως φαίνεται στο άλμπουμ τους “Laterlaus”, ενώ δεν χρειάζεται καν ν’ αναφέρω τα σκανδιναβικά death και gothic συγκροτήματα που σε περιπτώσεις παίρνουν ακόμη και τ’ όνομα τους από γραπτά του Αleister. Ο Mick Jagger εμπνέεται από αυτόν, για να συνθέσει το soundtrack της ταινίας “Invocation of my demon brother”. O κιθαρίστας των μυθικών “Led Zeppelin”, Jimmy Page, αγοράζει το σπίτι του Crowley (στο οποίο γίνονταν οι τελετές), το οποίο και διατηρεί μέχρι το 1992. Λέγεται ότι και ο ίδιος o Page, ασχολήθηκε με τον αποκρυφισμό. O άνθρωπος, εξάλλου, στο εξώφυλλο του τέταρτου τους album, είναι ο Aleister. Αλλά και ο κιθαρίστας των Peppers John Fruciante, αντλεί τη θεματολογία του προσωπικού του δίσκου, από το συγκεκριμένο τύπο. Τι διάλο του βρίσκουν ολοι αυτοί, θα σε γελάσω...
Δεν θα περίμενες ποτέ φαντάζομαι, ότι ο αγαπημένος αντίπαλος του Crowley στο σκάκι, καθώς και κοντινός του φίλος, θα ήταν ο γνωστός Πορτογάλος ποιητής Φερνάντο Πεσσόα. Κι όμως. Ο συγγραφέας του “ Αναρχικού τραπεζίτη”, o ομοφυλόφιλος καλλιτέχνης με τα 72 πρόσωπα(ετερώνυμα όπως τα αποκαλούσε ο ίδιος), φέρεται να βοήθησε τον Aleister, στην αυτοκτονία που ο δεύτερος σκηνοθέτησε, για ξεφύγει από κάποιον πιεστικό εραστή του. Υπάρχει σχετικό μυθιστόρημα που δεν πρόλαβε να ολοκληρώσει ο Πεσσόα, αλλά και σχετική αλληλογραφία μεταξύ των δύο, ζήτημα που βρίσκεται στην επικαιρότητα, αφού αποτελεί αιτία διαμάχης μεταξύ Βρετανίας και Πορτογαλίας, για την δημοσίευση ή μη των γραμμάτων και των ημερολογίων του Πορτογάλου ποιητή. Όπως φαίνεται, και ο ίδιος Πορτογάλος ”μοντερνιστής” , επέδειξε ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τον αποκρυφισμό και τα μεταφυσικά.
Ενδιαφέρον έχει και η μυθολογία γύρω από το θάνατο του παράξενου κου Crowley. Λέγεται ότι ο γιατρός που παρακολουθούσε το “Θηρίο” στα τελευταία του, αρνήθηκε να χορηγήσει στον ασυνήθιστο ασθενή του, παραπάνω όπιο, γεγονός που εξόργισε τον Crowley τόσο που τον καταράστηκε. Ο γιατρός λέγεται ότι πέθανε 24 ώρες μετά τον ασθενή του. Κάποιοι υποστηρίζουν ότι ο Aleister Crowley, ενέπνευσε τον σατανισμό στη Βρετανία ενώ υπάρχουν ενδείξεις ότι κατείχε υψηλόβαθμη θέση σε Μασονική Στοά. Κυριολεκτικά, τρομερός τύπος…

Foo-led Fighters

Kαι δεν ντρέπομαι να σου πώ πως τη πάτησα πάλι, αφού την έκανα την μαλακία να πάω στην συναυλία των foo fighters sto Wembley arena. θα μου πείς πάλι καλά που ήταν στο συγκεκριμένο γηπεδάκι, και δεν αναγκάστηκες να δείς από κοντά τον band mate του Kurt, σε κατάσταση απόλυτου rock star, που μόλις ξεπήδησε από διαφημιστικό spot του Mtv Hits..(ξέρεις απ΄αυτά που κανείς δεν λερώνεται ποτέ, τα δόντια κάτασπρα, τα χαμόγελα τέλεια, η εικόνα αψεγάδιαστη και τα βυζιά να κοιτούν ψηλά με περηφάνια την κολλεγιακή μπαντα να παίζει τα ξεσηκωτικά ποπ-ροκ reefs) Λεβεντομαλάκας βέβαια, ήμουν πάντα, παρ΄όλα αυτά, χρόνια είχα να νιώσω τόσο χαζός. Τη μουσική τους τώρα πως να τη σχολιάσω, αφού αυτό που ακουγόταν έμοιαζε με κάτι, σίγουρα όμως δεν ήταν και πόλυ συγκεκριμένο. Βοήθησε σ' αυτό και η θέση που είχαμε, (μυρμίγκι τον έβλεπα τον Dave-και πάλι καλά αν κρίνω απο τις εικόνες στο video wall), όπου το feedback-αυτό που έπαιζαν τα πίσω ηχεία-μ΄'αυτο που έπαιζαν τα μπροστινά είχε γίνει ενα πανέμορφο, σκατό. Είχαμε και μια φίλη στην παρέα, η οποία (εδώ καταλαβαίνεις και την ουσία των FF) τις έκοβε όταν ο Groll πλησίαζε, μέσω μιας πασαρέλας που είχε στηθεί ειδικά γι΄αυτό. (βλέπε U2) Ο κυρίαρχος προβληματισμός πάντως μεσ΄στο κλούβιο μου κεφάλι, απο την ώρα που μπήκα στο γήπεδο μέχρι να φύγω, παρέμενε ο ίδιος. Πως γίνεται ρε πούστη ένας (πολύ καλός ροκ) drummer που την είδε front man να γεμίzει το Wembley.. Μιλάμε τώρα για κόσμο και λαό, που άλλα, συγκροτήματα με ουσία όχι μαλακίες, ούτε θα μπορούσαν να ονειρευτούν.(Παίζει βέβαια και το καλύτερο MTV unplugged ever, που ηρωωποιεί, απο μόνο του, όλες τις φάτσες που περιέχει) Το θέαμα φίλε μου, που λέει κι ο Guy, το θέαμα που λύνει και δένει και μας αναγκάζει όλους να χοροπηδάμε στους ρυθμούς που επιλέγει.. US and A είναι η απάντηση, αφού μόνο εκεί παράγονται τόσο τέλειες εικόνες, εκεί γίνονται τα καλύτερα κόλπα. Και συγκινούν μεγάλε μου, να ξέρεις, απευθύνονται στον πυρήνα της απύθμενης βλακείας μας. Η θλιβερή εικόνα μιλά απο μόνη της, όταν βλέπεις 20χρονες αγγλιδούλες να τρέχουν πάνω-κάτω στις κερκίδες του τεράστιου γηπέδου εκτασιασμένες, γιατί επιτέλους αντικρύζουν κατάματα την υπόσχεση για το όνειρο.. Ηοlly-wood σου λέω, Χολυγούντ rocks.....

"Ηere we are now, entertain us,
I feel stupid and contagious..."

ARMATURA

Περπατούσα την Αιόλου και έψαχνα να σου αγοράσω πανοπλία ρε Σήφη...
Τη χρειάζεσαι! Έμαθα απο έγκυρες κρατικές πηγές πως όποιος δεν έχει εξοπλιστεί αναλόγως μέχρι το Σεπτέμβριο του 2008, θα τον στέλνουν στη Σπιναλόγκα να σαπίσει..
Σκέφτηκα πως θα σου ταίριαζε ένας μπρούτζινος γυαλιστερός θώρακας με ασορτί επωμίδες.

Έτσι δε θα μπορεί κανείς να σε αγγίξει...Φάιναλι το κράτος κάνει κάτι και για μας! Έτσι θα γίνεις άτρωτος, Έλληνας βαρβάτος και μάγκας!Σαν τον Αιμιλιανό, μόνο που εσύ τα πέρασες τα 27...Κουφάλα!!!και χωρίς πανοπλία άντεξες!

"Με λόγια, με φυσιογνωμία, και με τρόπους
μια εξαίρετη θα κάμω πανοπλία·
και θ’ αντικρύζω έτσι τους κακούς ανθρώπους
χωρίς να έχω φόβον ή αδυναμία.

Θα θέλουν να με βλάψουν. Aλλά δεν θα ξέρει
κανείς απ’ όσους θα με πλησιάζουν
πού κείνται η πληγές μου, τα τρωτά μου μέρη,
κάτω από τα ψεύδη που θα με σκεπάζουν.—

Pήματα της καυχήσεως του Aιμιλιανού Μονάη.
Άραγε νάκαμε ποτέ την πανοπλία αυτή;
Εν πάση περιπτώσει, δεν την φόρεσε πολύ.
Είκοσι επτά χρονώ, στην Σικελία πέθανε."

Le Rat

Οπως άλλωστε και ο κάθε Σίφης, έτσι και συ έχεις την εντύπωση ότι τα κατάλαβες όλα όταν είδες τον ποντικό του notorious γκραφιτά Bangsy να σου μαθαίνει για τέχνη, ενώ περπατάς αμέριμνος στους δρόμους του Λονδίνου. Σε σόκαρε τότε ή τουλάχιστον έτσι μου είπες, προκειμένου να χρησιμοποιήσεις κάποιο απο τα στένσιλ του στο προφίλ σου στο facebook..Αυτό όμως που κανείς δεν γνώριζε ως τώρα εκτός απο το πρόσωπο του, που ακόμη δεν έχει αποκαλυφθεί είναι το γεγονός ότι ο συγκεκριμένος street artist εμπνεύστηκε και ακολούθησε το δρόμο που άνοιξε ο λιγότερο γνωστός αλλα οχι λιγοτερο σημαντικός Γάλλος γκραφιτάς, Blek Le Rat. Στην ανεπίσημη αυτοβιογραφία του ίδιου του Bangsy, (η οποία θα κυκλοφορήσει μεσα στον επόμενο μήνα στην Αγγλία), ο καλλιτέχνης τρομοκράτης χαρακτηρίζει τον Le Rat ως πνευματικό του πατέρα αφού όπως δηλώνει ο ίδιος "..κάθε φορα που νόμιζα οτι έφτιαχνα κάτι πρωτότυπο, ανακάλυπτα οτι ο Blek Le Rat είχε κάνει το ίδιο είκοσι χρόνια νωρίτερα.." Τίποτα εξ΄άλλου σ΄ αυτή τη ζωή δεν είναι τυχαίο αφού ο Le Rat είναι ο πρώτος street artist που ανέδειξε το stencil αφού μέχρι τότε, οσο περίεργο κι αν σου φαίνεται, το υποτιμούσαν γιατί ήταν το πιο εύκολο είδος γκραφίτι..(άκου να δείς) Σκέφτηκε λοιπόν ο δαιμόνιος Γάλλος να μεγαλώσει το μέχρι τότε μικρο stencil, να το φτάσει σε ανθρώπινο μέγεθος και να το χρησιμοποιήσει για να στοιχειώσει το Παρίσι των 80΄s. Και όντως, τα φαντάσματα της πόλης που ζωγράφισε ο Le Blek απλώθηκαν, και μαζί τους το κοινωνικό σχόλιο με το ιδιαίτερα σαρκαστικό ύφος του καλλιτέχνη. Το πρώτο του "χτύπημα" έγινε στο μετρό του Παρισιού, οπού ξαφνικά άρχισαν να εμφανίζονται φιγούρες ποντικών, οι οποίες πλήθαιναν με ρυθμούς πανούκλας χωρίς έτσι, ν΄αφήνουν περιθώριο σε οποιονδήποτε περαστικό, να τις αγνοήσει. Μοναδική ένδειξη για τα μυστηριώδη stencils το όνομα Βlek Le Rat. Οταν τον ρώτησαν ΄"γιατί ποντίκια?" ο καλλιτέχνης απαντησε "επειδή είναι τα μοναδικά άγρια ζώα της πόλης.." Οταν το Παρίσι γέμισε σειρά είχαν η Τoulouse, η Lyon και η Marseille. Αρκεί να σου πω οτι ο συγκεκριμένος τύπος είναι σήμερα 56 χρονών(!!!) και το αληθινό του ονοματάκι είναι Xavier Perou.Το μάθαμε οταν τον συνέλλαβαν για πρώτη φορά, το 1991. To Blek Le Rat προκύπτει απο τον γνωστό ήρωα κόμικ Μπλεκ (λίγο vintage σένα μάλλον) και άπο το αναποδογύρισμα των γραμμάτων του art σε rat..Καλό. Το περίεργο είναι οτι οι δυό τους δεν έχουν γνωριστεί ποτέ αφού ο φίλος Bangsy δεν λέει να ξεπεράσει το κόλλημα της ανωνυμίας, που έτσι κι αλλιώς κάλα του΄χει κάτσει..(Copyright is for losers?) Η συμβουλή τι Blek Le Rat πάντως για το που διάλο θα βρούμε τον Bangsy έχει ενδιαφέρον. " Το μέρος για να βρείς έναν street artist είναι μπροστά στα έργα του αφού κανείς γκραφιτάς δεν αντιστέκεται στο πειρασμό ώστε να μην επιστρέψει μπροστά στην τέχνη του", λέει ο Le Rat.Γιάυτόν, κανένας street artist δεν μπορεί ν΄αποχωριστεί τα έργα του αφού τα νιώθει σαν κομμάτια του. Η ιστορία του Γάλλου καλλιτέχνη αποκτά ακόμα μεγαλύτερο ενδιαφέρον όταν ο Αγγλος δημοσιογράφος τον ρωτά αν τον ενοχλεί το γεγονός οτι ο Bangsy "έκλεψε" κάποια απο τα σχέδια του. Η απάντηση του Le Rat αφοπλιστική. "Oχι μόνο δεν ενοχλούμαι άλλα θεωρώ οτι τα πήγε ενα βήμα παραπέρα και πως αν δεν ήταν αυτός δεν θα με ήξερε κανείς.." θα πει.Ο Xavier Peyroux σπούδασε αρχιτέκτονας(πριν γίνει γκραφιτάς) επειδή,όπως δηλώνει, πήγε σ΄ ένα μέντιουμ μικρός και του είπε οτι θ΄ασχολιόταν με κάτι που είχε να κάνει με τοίχους.. Μέσα έπεσε. Το ξέρω πως θα ξενερώσεις λίγο αλλά ο Blek Le Rat όπως και κάθε Γάλλος στην ηλικία του, που ¨σέβεται¨τον ευατό του (λέμε τωρα), ψηφίζει Σαρκοζί, και επίσης δεν θεωρεί την δράση του (ως γκραφιτάς) επαναστατική.. Περίεργα πράγματα Αντώωνη..

Miss you

Οι rοcκ ήρωες στην Ελλάδα πεθαίνουν στα 56 και όχι στα 26.. Τουλάχιστον πέρασε καλά ο παλλικαράς. Bon Voyage Νικ....